Nieuwe langzaamverkeersbrug over Wilhelminakanaal geopend

De brug over het Wilhelminakanaal bij Oirschot is de laatste schakel in de ontwikkeling van De Groene Corridor, een 13km lange recreatieve verbinding tussen Eindhoven en de historische markt van Oirschot. De Groene Corridor loopt dwars door het nationaal landschap `Het Groene Woud` en volgt een oude dijkstructuur die ter hoogte van Oirschot werd onderbroken door het Wilhelminakanaal. De nieuw geopende langzaamverkeersbrug vormt tevens een nieuwe verbinding tussen de woonwijk Moorland en het centrum van het dorp.

Innovatieve houten vakwerkbrug

Transparantie en een goede landschappelijke inpassing waren belangrijke uitgangspunten voor het ontwerp. De 40 meter lange hoofdoverspanning van de brug, die diagonaal over het kanaal loopt, bestaat uit een innovatieve ruitvormige vakwerkconstructie geheel van Azobéhout.  De markante houten overspanning heeft subtiele stalen details. De vertikale trekstangen vallen optisch weg tussen de houten balken. Vanaf het kanaal gezien vallen de ruitvormige openingen in de vakwerkconstructie precies achter elkaar. Op die manier is de brug maximaal transparant gehouden. De overspanning rust op twee karakteristieke bakstenen landhoofden aan weerszijden van het kanaal.

Oxiderode stalen aanbruggen

De houten hoofdoverspanning is te bereiken via twee stalen aanbruggen, waardoor de totale lengte van de brug op 270 meter uitkomt. De beperkte dekopbouw van de hoofdoverspanning maakte het mogelijk de aanbruglengte tot een minimum te beperken. In plaats van gebruik te maken van klassieke hellingbanen met dominante taluds zijn de aanbruggen brug zwevend ingepast. Ze rusten op slanke pijlers en zijn voorzien van beeldbepalende oxiderode stalen leuningen. De aanbruggen slingeren speels langs de oevers en creëren afwisselende uitzichten over het kanaal, met als hoogtepunt een directe zichtlijn op de toren van de Sint-Petrusbasiliek. Ze vormen een comfortabele toegang voor voetgangers en fietsers en minimaliseren door hun transparantie de visuele hinder voor omwonenden. De landhoofden en andere constructieve elementen zijn zo ontworpen dat de brug bij neerslag geen regenschaduw veroorzaakt.

Landschappelijke entree

Naast de brug wordt nog een 580 meter lange groenstrook langs het kanaal aangelegd. De taluds langs de zuidelijke oever worden verlaagd en afgegraven, zodat de bestaande woningen daar direct zicht krijgen op het water. Direct langs het water komt een groene toegankelijke zone. Aan de noordelijke oever wordt de bestaande ecologische zone gehandhaafd. De nieuwe brug verbindt deze twee zones en trekt ze bij de Groene Corridor. Dat moet resulteren in een aantrekkelijk nieuw woonklimaat en een mooie landschappelijke entree voor het centrum van Oirschot. 

De brug heeft de naam Stönner-Meijwaardbrug gekregen, naar twee soldaten die sneuvelden bij de bevrijding van Oirschot in 1944.