Dat zegt Michel Schreinemachers, Partner Architect bij NEXT Architects, en medeverantwoordelijk voor het integraal ruimtelijk inrichtingsplan van de 8,5 kilometer nieuwe provinciale weg. “Het heeft geleid tot een hoogwaardige landschappelijke inpassing. Wegbeleving, kunstwerken, beplanting, hydrologie en ecologie versterken elkaar.”

Het minimaliseren van de impact, het maximaliseren van de ruimtelijke kwaliteit en het maximaliseren van ecologie en duurzaamheid, het zijn drie belangrijke uitgangspunten voor het ontwerp van de nieuwe N69. Aan Boskalis Nederland, in samenwerking met een integraal team bestaande uit onder andere H+N+S Landschapsarchitecten en NEXT Architects, de taak om die eisen te vertalen. Schreinemachers: “We zijn betrokken vanuit verschillende invalshoeken. In dezelfde teamsamenstelling hebben we al eerdere vergelijkbare projecten gerealiseerd, zoals De Centrale As in Friesland en het Ruimte voor de Rivieren-project Isala Delta. Terugkerende thema’s zijn de nadruk op de ruimtelijke kwaliteit, de landschappelijke inpassing, en het behoud van ecologische verbindingen inclusief vleermuis hop-overs.”

“Onze rol als architect in het team was het maken van het integraal ruimtelijk inrichtingsplan waarin de vormgeving van alle kunstwerken en wegmeubilair is vastgelegd”, vervolgt Schreinemachers. “We hebben de abstracte eisen uit het beeldkwaliteitsplan van wUrck vertaald naar concrete ontwerpen. In het beeldkwaliteitsplan was bovendien een verbreding van het wegprofiel nog niet bepaald. Die vertaalslag hebben we moeten maken, evenals de aanvullende duurzaamheidsambities. Daarbij dienden we rekening te houden met de boogstraal van 185 meter voor de onderzijde van de kunstwerken, die was meegegeven in het beeldkwaliteitsplan. De vormgeving van de kunstwerken was gebaseerd op een heel efficiënt constructieprincipe. Kortom, een mooie uitdaging voor ons om op basis van dit constructieprincipe en de beoogde vormgeving op zoek te gaan naar het optimum. Door de brugdekken naar het midden toe te verjongen, wisten we het ontwerp zodanig te optimaliseren wat resulteerde in een forse besparing van beton. De bruggen werden nog veel slanker, zonder de beoogde expressieve vormgeving uit het oog te verliezen.”

“Door de slanke vormgeving gaan de nieuwe kunstwerken zoveel mogelijk op in het landschap”, resumeert Schreinemachers. “Behalve de ranke vormentaal van de brugdekken, is ook veel aandacht besteed aan de aanlanding die bij de voetgangersviaducten doorlopen in taluds. Het resulteert in veel elegantere verbindingen. In het project worden tevens negen gebiedsiconen gerealiseerd, voornamelijk op plekken waar de oude routes worden afgesneden door de nieuwe N69. Het zijn subtiel vormgegeven artistieke betonnen objecten die straks tevens als ontmoetingsplek fungeren met informatievoorziening over het landschap. Overal wordt ingezet op het behoud of versterken van alle flora en fauna in het gebied door verbindingen te realiseren over of onder de nieuwe weg. Het mooie aan dit project is dat alle partijen de schouders eronder hebben gezet om de uitdaging aan te gaan en te zoeken naar het optimum voor de ruimtelijke kwaliteit die zowel constructief, financieel als ook op duurzaamheid goed scoort.”      ■