Slimmigheden in voorspanningsontwerp

Alle kunstwerken van de Blankenburgverbinding worden uitgevoerd met de voorspansystemen van DYWIDAG. Volgens Robert Jansen van DYWIDAG-Systems International is er een aantal slimmigheden in het ontwerp ingebouwd om de fasering van BAAK te kunnen volgen. Dat varieert van het doorkoppelen van voorspansystemen tot zelfs het volledig onder water brengen van nog niet voltooide voorspansystemen.

“De dekken van twee viaducten van knooppunt Rozenburg worden achtereenvolgens op een tijdelijke ondersteuning gebouwd”, legt Jansen uit. “Na voltooiing worden ze op hun definitieve locatie geschoven en wordt er een dek tegenaan gestort, terwijl de voorspanning wél doorlopend moet zijn. Dat maakt het spannend, maar biedt ook mogelijkheden om de voorspanning aan te passen op de vraag. Iedere deeloverspanning heeft immers een andere vraag naar voorspanning. Wordt een kunstwerk in één keer gestort, dan is de voorspanning over het hele dek gelijk. Nu kunnen we spelen met lengtes van de kabels en het aantal strengen per kabel. Niet iedere kabel hoeft namelijk door te lopen van begin tot einde, wat maakt dat we minder kabels hoeven op te nemen. Het is niet uniek, maar vraagt wel extra aandacht.”

Extra aandacht was ook van belang voor de voorspanning in de stempels van de toeritten naar de tunnel die in verschillende fasen worden gebouwd. Jansen: “Het onderste deel van de stempels wordt nu gestort, waarna de bouwkuip onderwater wordt gezet. Over een jaar worden de stempels weer ‘opgegraven’ en wordt het tweede deel gestort. Ook hiervoor geldt, de voorspanning moet doorlopend zijn. Water en staal gaan natuurlijk niet zo heel goed samen. Kunststof was echter geen optie. We hebben dus toch een oplossing bedacht in staal, ‘zwaar en verzinkt’, die waterdicht wordt afgedopt.” In totaal wordt er 1.400 ton aan staal verwerkt in het project in wisselende DYWIDAG-voorspansystemen van 19 tot 31 strengen.