Platform over civiele techniek, ondergrondse infra, energie, bouwmaterieel & bouwmachines
Het ontwerp van de nieuwe Dokbrug in Vlissingen
Productie op bouwlocatie van de betonconstructies.

Het ontwerp van de nieuwe Dokbrug in Vlissingen

Een belangrijk verbindingspunt en een beeldbepalend element in de wijk wordt de nieuwe Dokbrug over het Dok. De nieuwe brug komt iets ten Westen van de oude brug te liggen die verwijderd zal worden nadat de nieuwe brug gereed is. 

Buro Ma.aN heeft het architectonisch ontwerp van de brug gemaakt. Daarbij zijn de scheepsbouw, waar Vlissingen historisch om bekend staat, en de nabijgelegen Scheldekraan als inspiratiebronnen gebruikt. Iv-Infra heeft dit ontwerp in opdracht van Gemeente Vlissingen verder technisch uitgewerkt, het DO gemaakt, het contract voor de uitvoering opgesteld en het werk aanbesteed. Het architectonisch ontwerp omvatte alleen de uitwendige vorm. Om te komen tot een werkende beweegbare brug is de hele constructie in 3D uitgewerkt in een computermodel. In goede samenwerking met de architect zijn diverse wijzigingen en optimalisaties doorgevoerd zodat een werkend geheel ontstaat. 

Artist impression van de dokbrug. (bron: buro Ma.aN)

Balancering

De Dokbrug is een ophaalbrug die wordt gebalanceerd middels twee grote massa’s achterin de balanspriemen die bovenop de hameitorens geplaatst zijn. Een beweegbare brug is over het algemeen zodanig gebalanceerd dat deze uit zichzelf wil sluiten met een relatief beperkte kracht op de oplegzijde. Het brugval weegt ongeveer 100 ton, de balanspriemen wegen ongeveer 45 ton per stuk. De balanspriemen zijn van zichzelf redelijk gebalanceerd. Met name de massa van het brugval moet dus gecompenseerd worden met de ballastmassa achterin de balanspriemen. Hiervoor is circa 145 ton ballastmassa nodig, verdeeld over de twee ballastkisten. In samenwerking met de architect zijn enkele aanpassingen gedaan aan het architectonisch ontwerp om ruimte voor deze massa te maken. De balansen zijn iets verlengd, zodat de massa meer effectief wordt ingezet. Hoe verder van het draaipunt vandaan hoe effectiever dit immers is. Om te voorkomen dat de achterzijde van de balansen het leuningwerk raakt, zijn de hameitorens verhoogd met eenzelfde lengte. Ook is het zwaartepunt van de ballastkist iets omlaag gebracht, zodat de brug ook in geopende stand van zichzelf wil sluiten. Zo kan bij een storing of stroomuitval de brug toch gesloten worden. 

Brugkelder

De brug steunt op twee betonnen pijlers in het dok. Oorspronkelijk was het idee van de architect om de aandrijving en de elektrotechnische installatie onderin de hameitorens onder te brengen. Maar die ruimtes bleken bij nadere uitwerking te klein om al die onderdelen te kunnen plaatsen op zodanige wijze dat wordt voldaan aan de hedendaagse eisen voor veiligheid en onderhoudbaarheid van een beweegbare brug. Het vergroten van de heupen van de hameitorens zou het beeld van de brug teveel aantasten. Een andere oplossing hiervoor is om een kelder te maken onder de brug. De onderdoorvaarthoogte was in het architectonisch ontwerp 2m, precies volgens de eisen van het waterschap en de beheerder. Hierdoor was er echter geen ruimte voor een kelder met stahoogte in de pijler waarop de hameitorens staan. Tenzij een constructie gebouwd zou worden met de vloer verder onder het waterniveau. Dit werkt echter behoorlijk kostenverhogend, omdat hiervoor bouwkuipen noodzakelijk zijn. Plaatselijk is het dok circa 7m diep. Aangezien het budget beperkt was, is besloten de onderdoorvaarthoogte 0,6m groter te maken. Zo wordt de helling van beide aanbrugdekken niet te steil en blijft het ontwerp zo dicht mogelijk bij de vormgeving van de architect. Hierdoor is er precies genoeg ruimte ontstaan voor een kelder met stahoogte. Deze ruimte kan benut worden om de elektrotechnische installatie te plaatsen. Ook is er ruimte voor het hydraulisch aggregaat. Tegelijk wordt verzorgd dat de kelder, zonder gebruik te moeten maken van een bouwkuip, op de waterlijn gebouwd kan worden. 

Montage van de balanspriemen.

Brugaandrijving

De brug wordt aangedreven door twee elektrohydraulische cilinders die bovenin de hameitorens staan opgesteld. Voor de brugaandrijving zijn diverse varianten onderzocht. Op basis van onder andere inpasbaarheid, aanschaf- en onderhoudskosten, impact op het architectonisch beeld en onderhoudbaarheid is besloten de aandrijving in de hameitorens te plaatsen. Deze cilinders moeten op een veilige wijze bereikbaar zijn voor montage, inspectie en onderhoud. Hiervoor was net te weinig ruimte beschikbaar in het oorspronkelijke ontwerp. Aangezien de hameitorens iets langer waren gemaakt om de balanspriemen te kunnen verlengen was het logisch om ook de hameitorens verhoudingsgewijs iets in doorsnede te laten toenemen. Zo ontstond ook hier precies voldoende ruimte voor de gewenste bereikbaarheid van de cilinders. De cilinders drukken de balanspriemen omhoog waardoor de brug in beweging komt. In beide hameitorens zitten twee toegangsdeuren. Achter die deuren bevindt zich een trap om naar beneden de kelder in te kunnen en een ladder om naar boven in de torens te klimmen. In de torens zijn twee niveaus gecreëerd zodat de onderzijde en bovenzijde van de cilinders bereikbaar zijn voor inspectie en onderhoud. 

Uitvoering

Het project is aanbesteed middels een openbare aanbesteding op basis van een RAW-bestek en is gegund aan aannemingsbedrijf Maas. Op locatie is de uitvoering in volle gang. De oplevering staat gepland voor maart 2021. Iv-Infra ondersteunt Gemeente Vlissingen gedurende de uitvoering en verzorgt de directievoering, het dagelijks toezicht en de toetsing van de documenten van de aannemer.     

"*" geeft vereiste velden aan

Stuur ons een bericht

Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.