Elektrificeren kan een moeilijke opgave zijn

Het pad dat we moeten volgen naar 2030 en 2050 is niet altijd even helder verlicht. Waar het voor het ene bedrijf duidelijk is welke maatregelen er genomen moeten worden en op welke manier materieel geëlektrificeerd kan worden, daar tasten andere bedrijven nog in het duister. De reden: de randvoorwaarden om te kunnen elektrificeren verschillen nogal, op machine niveau en per branche. Zo ook in de waterbouw, waar de wil om te elektrificeren er zeker is, maar de weg naar elektrificatie soms lastig is. Gelukkig kunnen ondernemers die met dergelijke vraagstukken zitten professionele hulp inschakelen. Electure is zo’n bedrijf dat niet alleen adviseert, maar ook komt met praktische oplossingen. Mark Remijnse (directeur) en Jeroen Ritzer-van Dinther (Sr. Consultant & Ontwikkeling) van Electure staan ons te woord.

Electure richt zich als organisatie onder andere op Zero Emissie bouwplaatsen en materieel gedreven elektrificatie vraagstukken. In eerdere edities van dit magazine heeft u al uitgebreid kunnen lezen over hun e-CO2tainer, de mobiele energieverschaffer. De e-CO2tainer is voorzien van accu’s en een aggregaat dat draait op HVO-brandstof. “Uiteraard is de e-CO2tainer een prachtige ontwikkeling die het mogelijk maakt om energie te leveren op plaatsen waar geen netaansluiting is, maar Electure doet meer dan dat. We helpen bij het hele elektrificatieproces en hebben ook een focus op energy solutions”, schetst Mark. “Denk dan bijvoorbeeld aan laadpalen en energieopslag.” Electure’s e-CO2tainer wordt al succesvol ingezet op projecten, waaronder de Kop van Bakens Harderwijk en A16 Rotterdam. “Daar wordt door bouwcombinatie De Groene Boog gestreefd naar een zoveel mogelijk emissieloze bouwplaats. Onze e-CO2tainer draagt daar wezenlijk aan bij.”   

Binnen de waterbouw bestaat de wens om te elektrificeren. Deels slaagt men hier voortreffelijk in, maar toch blijven er hiaten. Kan de e-CO2tainer wellicht ook in de waterbouw uitkomst bieden? Jeroen antwoordt: “Om die vraag te kunnen beantwoorden is het noodzakelijk dat we eerst een overkoepelende vraag beantwoorden. Die luidt: ‘Zijn wij bereid om anders naar de materie te kijken?’ Je kunt al het materieel in principe elektrificeren. Maar hoe zorg je dat je kunt doorwerken? Aan alle elektrificatie hangt een navenante energievraag. Een elektrische kraan op een bouwplaats die maar een uur doet met een accupakket is waardeloos, als je geen oplossing hebt om hem aan de gang te houden. Welke oplossing je kiest en wat je daarvoor moet doen bepaalt het succes. Heb je netstroom? Staat er een e-CO2tainer en laat je het aggregaat zijn werk doen? Of maak je gebruik van uitwisselbare accupakketten die je naast de kraan hebt staan? In de waterbouw werkt het ook zo. Je vaart van A naar B, op plaats B meer je af en doe je je werk. Hoe ga je zorgen voor continuïteit in stroomtoevoer? Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kan ik zeggen dat walstroom in de waterbouw een luxe is die je maar zelden zult tegenkomen. Een e-CO2tainer kan uitkomst bieden, op een ponton bijvoorbeeld. Er kunnen verwisselbare accupakketten ingezet worden, die door bunkerschepen worden aangevoerd. Waar het om gaat is dat er niet één oplossing is, maar er gekeken moet worden naar de situatie, de omgeving, het schip en het materieel op het schip. Dat vraagt om een maatwerk aanpak per situatie. Standaardisatie zou prachtig zijn, maar daarvoor is de waterbouw in al haar facetten te verschillend.”

Mark vervolgt: “Het is vooral ook een geldkwestie. Wat Jeroen schetst is een situatie waarin elke poging tot elektrificatie maatwerk is. Als je de investering kunt doen, dan is dat geen probleem, maar besef dat het meer geld kost dan wanneer er standaardoplossingen zouden zijn. Er zou een deelcultuur moeten komen van gestandaardiseerde accupacks, dat zou een werkbaar begin zijn. Een ding staat als een paal boven water: opdrachtgevers moeten in de uitvraag eisen gaan stellen ten aanzien van emissie. Ook in de waterbouw. Dat stimuleert bedrijven om te investeren. Opdrachtgevers dienen bereid te zijn die prijs te betalen en ook eerlijk te kijken naar de emissieloze prestaties die worden aangeboden. In zee gaan met een uitstoot gedreven offerte is dan uit den boze.”

Jeroen: “De energie zit straks niet meer in een ’tank’ die van jezelf is, maar in uitwisselbare dragers. De meeste oplossingen in de (water)bouw zijn nu nog hybride. Wanneer je volledig vrij wilt werken, dan zijn uitwisselbare accupacks of een schone generator aan boord de beste methoden.” Mark: “Wie ‘aan de lijn’ mag liggen op het water, zou kunnen denken aan elektrisch materieel aan boord dat ingeplugd zit in de boot, die op zijn beurt weer met een kabel ingeplugd zit in een accubehuizing (dat kan een e-CO2tainer zijn) op de wal. Dan kun je makkelijk en snel op het land de nieuwe accupacks komen wisselen en heb je geen extra handeling aan boord nodig en kan er lekker doorgewerkt worden op een groene manier.” Jeroen vult aan: “Dan kun je meteen nadenken over waar de omvormer komt te staan, wil je die dan nog aan boord, of komt die bij de accu’s aan wal?”

Mark zegt tot besluit: “Wie met dergelijke vraagstukken zit, is van harte welkom om bij ons het probleem te komen voorleggen. Er zit hier veel kennis en we creëren dagelijks maatwerkoplossingen voor onze klanten. We lopen zelfs mee in de tender als dat wenselijk is. We weten namelijk, in samenwerking met verschillende partijen, aansluitingen voor bouwplaatsen te realiseren die voor een ander ondenkbaar zijn. Dit is niet het enige, we kijken namelijk nadrukkelijk naar de totaaloplossing in de tijd voor het gehele project. Om een voorbeeld te geven: Voor een recente tender kwam de basisvraag aan energie uit op een stelpost van ca. € 5 miljoen. Door mee te kijken en met een ander plan te komen hebben we dit terug weten te brengen naar een stelpost van < € 2 miljoen. Dat is een mooi stukje meerwaarde dat Electure creëert, toch?”