Platform over civiele techniek, ondergrondse infra, energie, bouwmaterieel & bouwmachines
De Pen | Peter van Westendorp, Directeur Strukton Immersion Projects

De Pen | Peter van Westendorp, Directeur Strukton Immersion Projects

Werknemers moeten de ruimte krijgen -en benutten-  om zich te kunnen ontwikkelen

Expertise binnen je vakgebied kun je niet uit een boekje halen. Het is ook niet te koop. Expertise krijg je door praktijkervaring. Het leerproces dat leidt tot het vergroten van je expertise, is onlosmakelijk verbonden met het maken van fouten. Wie wil groeien binnen het vak, kan dit alleen maar doen wanneer hij of zij de ruimte krijgt om fouten te maken. Daar hoort voor mij bij dat je zelf ook de ruimte neemt, of beter gezegd, claimt om jezelf te kunnen door ontwikkelen.

Mijn eigen expertise ligt op het vlak van afgezonken tunnels en caissons. Om te kunnen komen op het punt waar ik nu sta, heb ik kansen waargenomen én benut. Strukton biedt mij al 30 jaar die ruimte en het leerproces stopt nooit. Toch zit er een groot verschil in werkwijze in het algemeen, als we kijken hoe er 30 jaar geleden gewerkt werd, in vergelijking met vandaag.

De hoofduitvoerder was de spil waar alles om draaide

Vroeger hobbelde je binnen een project van afdeling naar afdeling, letterlijk heen en weer. De computer had schoorvoetend zijn intrede gedaan, maar werd vooral voor louter administratieve doeleinden gebruikt. Door het niet goed overzien van een totaalbeeld, waren de gevolgen van beslissingen niet direct zichtbaar. Vaak kwam je er te laat achter wanneer iets niet werkte. De hoofduitvoerder was de spil waar alles om draaide binnen een project. Je moest echt blindvaren op de ervaring van medewerkers en de centralisatie van gegevens zat -letterlijk- in het hoofd van één persoon. Een verkorte werkweek of een dagje vrij van die persoon was dan ook funest, dan ging alle kennis “op vakantie”.

Nu is eigenlijk iedereen een manager

Dat klinkt wellicht bijzonder, maar dat is het niet. Werknemers kunnen nu wel een vierdaagse werkweek hebben, of een dag vrij van een project. Ook in managementfuncties. Dat is mogelijk dankzij onze huidige manier van (samen)werken. Die maakt een betere werkverdeling mogelijk. We accepteren nu dat we niet alles zelf kunnen doen of hoeven te weten. Iedereen is nu eigenlijk een manager. Systemen zijn geavanceerder dan vroeger, er kan nauwkeuriger gewerkt worden en foutmarges zijn drastisch verkleind. Vergelijk dat maar eens met vroeger: constructies waren veel groter en robuuster, omdat er marges ingebouwd waren om onnauwkeurigheden op te vangen. Daarom werken we vandaag efficiënter en daarmee dus ook duurzamer.

Het gevaar is dat we de menselijke factor vergeten

Omdat we vandaag vaak blindvaren op de techniek, wordt de menselijke factor nog weleens over het hoofd gezien. Het kan echter nog steeds fout gaan. Daarom is het van belang om de robuustheid van het ontwerp er wel in te houden, om toch die onvoorziene factor het hoofd te bieden. Als je als bouwbedrijf een goede balans weet te vinden tussen techniek en de menselijke factor en incalculeert dat er fouten gemaakt kunnen worden, dan heb je veel gewonnen. Dan vang je calamiteiten op zoals het hoort. Gebruik de middelen die je hebt om faalkosten te reduceren, zodat niet alles instort als het wel fout gaat.

Het peil van onze vakkennis mag hoger

Vroeger zat de vakkennis in de man. Nu ligt de focus op technologie en wordt de pure essentie van het bouwen zelf weleens vergeten. De natuurkundige wetten blijven echter altijd regeren. Toen, nu en morgen. Daarom is het waardevol om als werknemer onderaan de ladder te beginnen. Met de laarzen diep in de modder. Val en sta op, leer ervan. Wat we echter zien is dat mensen niet meer bereid zijn om eerst de handen vies te maken. Iedereen wil instromen op niveau, zonder ook maar enige praktijkervaring. Dat werkt voornoemde fouten in de hand. Niet weten wat er ‘in het veld’ speelt. Je niet kunnen verplaatsen in de man of vrouw die daarbuiten staat te ploeteren. Wie neemt er nog de tijd om het vak te leren?

Treed op als leraar, niet als beul

Zorg er als bedrijf voor dat je medewerkers, op welke positie dan ook, het vak bijbrengt in alle facetten. Geef hen die ruimte, laat hen leren van fouten. Zelf heb ik die kans ook gehad en ik ben van het ‘pay forward’ principe. Ik gun iedereen dezelfde leergang als die ik zelf heb genoten. Dat kan voor bedrijven met een starre bedrijfscultuur lastig zijn, maar het is zeker mogelijk. Wat je daarvoor nodig hebt? Vertrouwen, vastberadenheid en doorzettingsvermogen, aan zowel de kant van de werkgever als van de werknemer. Treed op als leraar, niet als beul en je zult de vruchten er vanzelf van plukken.

Het zijn nog steeds de mensen die het moeten doen.     

"*" geeft vereiste velden aan

Stuur ons een bericht

Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.