“Als je iets écht wil, zul je het zelf moeten doen”

Een uitspraak van Resie Reijnders, directievoorzitter Koninklijke Smals NV. Deze uitspraak is het advies aan haar dochters en aan alle vrouwen die de mogelijkheid hebben om een carrièreladder te beklimmen. Reijnders, 46 jaar, werkt inmiddels 3 jaar bij Smals in het Brabantse Cuijk.

“Ik werkte zo’n 12,5 jaar bij Heidelberg Cement, toen ik door Smals werd benaderd voor de functie van financieel directeur, vanwege mijn financiële achtergrond. Dat was in september 2016 en ik zei ‘ja’ op het aanbod. Een jaar later werd de directie gewijzigd en in september 2017 ben ik directievoorzitter geworden”, opent Reijnders het gesprek.

Van de cijfers in de bagger

Met een studie bedrijfseconomie in Tilburg en een postdoctoraal accountancy op zak stapte Reijnders binnen in de financiële wereld, na haar studie. “Mijn eerste baan was registeraccountant bij Ernst & Young. Mijn gedrevenheid op cijfermatig gebied en mijn passie voor analyse heb ik altijd gehouden. Het heeft me bij sommige mensen de bijnaam ‘de dossiervreter’ opgeleverd. Regelmatig neem ik met mijn team een lopend project onder de loep, waarbij we vragen stellen. De belangrijkste vraag: doen we het op dit moment goed én slim, of moet er iets veranderen? Je maakt een calculatie vooraf, maar de praktijk kan anders uitwijzen. Door de kalmte te bewaren en goed te evalueren, kom je tot oplossingen die je vervolgens nog op tijd kunt communiceren met zowel de omgeving als de klant. Dat kun je alleen leren wanneer je beschikt over goede projectinformatie. Analytisch denken voordat je iets gaat doen en goed communiceren is dan onontbeerlijk”, schetst Reijnders. “Ik kijk naar het geheel en stel scherpe vragen en wil graag weten of de ander er onbevangen over heeft nagedacht.”

Gefascineerd door een sector waar iets gemaakt wordt

Reijnders heeft de financiële wereld ervaren als een minder typische mannenwereld, in tegenstelling tot de infrasector. “Toen ik de eerste stappen ‘in de bouw’ zette wist ik dat ik in een mannenwereld terecht kwam. Ik heb er bewust voor gekozen, gefascineerd door het feit dat in deze sector iets gemaakt wordt, iets tastbaars. In de beginjaren hield ik me vooral bezig met cijfers. Toen ik doorgroeide richting management en meer naar buiten ging, ondervond ik meer dat dit een mannenwereld is. Toen kreeg ik de indruk dat men mij aankeek met een vragende blik: wat gaat ze doen en houdt zij dit vol? Dat maakt iets in me vrij: ‘Dat zullen we nog wel eens zien’. Eén ding is zeker. Ik heb in die beginperiode goed geluisterd voordat ik iets zei. Dan wist ik dat ik met iets kon komen waarover was nagedacht, met toegevoegde waarde. Onze sector is een prettige branche, waar deuren voor vrouwen niet gesloten zijn, maar er soms gewoon sprake is van onwennigheid en daaruit voortvloeiende onhandigheid.”

Positief beïnvloeden en inspireren

“Bij Smals werken weinig vrouwen buiten, maar op kantoor des te meer. Ook vrouwen waarop ik een positieve invloed kan uitoefenen. Deze vrouwen probeer ik mee te nemen en te positioneren, ik help hen zich zichtbaar te maken. Daar wil ik nadrukkelijk bij vermelden dat ik geen rolmodel wil zijn, als ik mensen kan inspireren dan ben ik al blij. Meer vrouwen in de bouw is leuk, maar geen voorwaarde voor mij.”

De combinatie gezinsleven en werk

“Net als iedere andere vrouw met een carrière ervaar ook ik de ‘struggle’ van het combineren van een gezinsleven en werk. Ik kies echter zorgvuldig mijn tijd uit. Ik maak dan ook geen 80 uren in de week, maar ik werk wel knetterhard. Elke werkdag kent minstens 8 zeer productieve uren, met een scherpe focus. Wanneer ik de deur van mijn kantoor achter me dichttrek, dan ben ik 100% moeder. De struggle blijft, je leert echter om te combineren en te schipperen. Samen los je echter alles op en ik kan terugvallen op mijn partner. Balans is het sleutelwoord. Ik geef mijn dochters hetzelfde advies als aan vrouwen die voor de keuze staan om wel of geen carrière te maken: als je iets ècht wilt, zul je het zelf moeten doen!”

Reijnders merkt op dat vrouwen voorzichtiger zijn en twijfelen aan hun capaciteiten. “Dat geldt voor mij ook. Meer zorgen vooraf, een boel vragen die in me opkomen. Vrouwen zeggen sneller ‘laat ik het maar niet doen’, terwijl mannen meer vertrouwen op hun netwerk. Mijn advies aan deze twijfelende vrouwen is om gewoon te beginnen en te leren tijdens het proces”, zegt Reijnders tot besluit.